بی‌اعتنایی به عنصر غافلگیری در سریال خاندان اژدها
تاریخ انتشار: ۱۶ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۴۷۵۴۳
سریال خاندان اژدها، بیش از اینکه خصوصیات یک اثر حماسی را به تماشاگر القا کند، او را به یاد ویژگی‌های سریال‌های ترکیه‌ای مد روز می‌اندازد حتی درزمینهٔ طراحی سکانس‌های اکشن و هیجان‌انگیزی که بتواند نشانی از قدرت و زیرکی کاراکترهایش را در میدان نبرد به تماشاگر نشان دهد نیز ضعیف عمل کرده است.
به گزارش خبرنگار ایمنا، رمان عجیب و خیالی «جرج آرآر مارتین» با تکیه‌بر بازنمایی روابط و روحیات انسانی و درآمیختن آن با برخی اسطوره‌های تاریخی، چنان جهانی را می‌آفریند که بازنمایی تصویری‌اش در قالب سریال مشهور بازی تاج‌وتخت، توانست بسیاری را در سراسر جهان به‌پای گیرنده‌های تلویزیونی بنشاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
درست است که نوع اجرا و سرانجام شخصیت‌ها در پایان فصل هشتم از این مجموعه نارضایتی بسیاری از علاقه‌مندان پروپاقرص بازی تاج‌وتخت را در پی داشت و حتی کار به‌جایی رسید که جرج آرآر مارتین به‌عنوان نویسنده داستان در مصاحبه‌ای مقصر اصلی نارضایتی از فصل هشتم را سازندگان اثر (دیوید بیناف و دی بی‌وایس) دانست و کمی بعد قول تولید فصلی را داد که در آن به وقایع چند صدسال قبل از ماجراهای بازی و تاج‌وتخت و با تمرکز بر روی سیطره و زوال خاندان تارگرین‌ها در ۱۷۲ سال قبل از تولد دنریس تارگرین می‌پرداخت.
سریال خاندان اژدها تحت تأثیر همین فضای مسموم ایجادشده حول محور سازنده‌های پیشین، با نظارت کامل جرج آرآر مارتین و همکاری رایان کندال از روی کتاب آتش و خون تولید شد و بسیاری از هواداران نیز خوشحال از اینکه خود نویسنده اصلی داستان در این فصل، ابتکار عمل را به دست گرفته است، به خود نوید یک سریال هیجان‌انگیز دیگر می‌دادند. اما تا به امروز که هشت اپیزود از سریال ۱۰ قسمتی خاندان اژدها به نمایش درآمده است، تنها واژه‌ای که می‌تواند توصیف‌کننده اشتیاق هواداران به دست‌پخت سازندگان آن باشد، ناامیدی است.
مقایسه گریزناپذیر خاندان اژدها با سریال بازی تاج‌وتخت، عامل اصلی ناامیدی و حسرتی است که بر دل مشتاقان آن نشسته است. بازی تاج‌وتخت حتی در همان اپیزود ابتدایی از فصل اولش، موفق می‌شود تماشاگرش را با فضای هولناکی که هیچ اعتماد و اعتباری به دوستی‌ها و نسبت‌های خانوادگی نمی‌توان داشت آشنا ساخته و او را باشخصیت‌های مثبت و منفی جذابی روبرو می‌کند که هرکدام بنا به روحیه و راه و روش خاص خودشان در جهت به دست آوردن منافع بیشتر تلاش می‌کنند.
سریال خاندان اژدها حتی درزمینهٔ طراحی سکانس‌های اکشن و هیجان‌انگیزی که بتواند نشانی از قدرت و زیرکی کاراکترهایش را در میدان نبرد به تماشاگر نشان دهد نیز ضعیف عمل کرده و به‌عنوان‌مثال در فصل نبرد با ساکنان آن جزیره‌ای که در غار پنهان‌شده‌اند، ما را به یاد سکانس‌های اکشن فیلمی از سینمای هند می‌اندازد
درگیر شدن مخاطب با کاراکترهایی چون سرسی لنیستر (مقایسه کنید او را باشخصیت رینیس تارگرین همسر لرد کورلیس در خاندان اژدها) جیمی لنیستر (مقایسه کنید او را با کاراکتر نامعلوم و ضعیف دیمون تارگرین) تیریون لنیستر کوتاه‌قامت (مقایسه کنید او را باشخصیت اتو که قرار است او هم مشاوری زیرک در کنار پادشاه باشد) و دنریس تارگرین و آریا استارک جذاب و پر افت وخیز (مقایسه کنید با کاراکتر شاهدخت رینرا تارگرین که هیچ نکته و رفتار کاریزماتیکی از خود بروز نداده است) باعث به وجود آمدن جریانی در اجتماع شده بود که هر بیننده‌ای می‌توانست دلایل زیادی برای تعقیب سرنوشت کاراکترهای موردعلاقه‌اش را در میان وقایع سریال داشته باشد. اما شخصیت‌های تخت و تک‌بعدی سریال خاندان اژدها که گویی به فکر شکل‌دهی به هیچ طرح و توطئه‌ای برای دست یافتن به منافعشان نیز نیستند، تماشاگر را در مقایسه با کاراکترهای فعالی که سرنوشت پرافت وخیزی را در بازی تاج‌وتخت از سر گذرانده‌اند، ناامید می‌کند.
خاندان اژدها بیشتر از آنکه همان مبانی اصلی مجموعه پیشین (مبنی بر طرح‌ریزی و توطئه برای به دست آوردن جایگاه بهتر، خشونت بی‌حدوحصر، بی‌اعتمادی و غافلگیری) را به‌عنوان چهارچوب‌های اصلی داستان جدید خود برگزیند، گویی دست به انتخابی دیگر زده و از حیث دراماتیک راه و روش سریال‌های ترکیه‌ای را برمی‌گزیند. اینکه داستان مرکزی چند قسمت از سریال خاندان اژدها به مسئله ازدواج و فرزند آوری اختصاص پیداکرده و قضایایی همچون امکان توطئه دیگر نزدیکان برای تصاحب جایگاه پادشاهی و حمله قریب‌الوقوع به سرزمینی دیگر (که می‌تواند بحرانی جدی و دراماتیکی را در اثر به وجود آورد) به حاشیه رفته است، بیش از اینکه خصوصیات یک اثر حماسی را به تماشاگر القا کند، او را به یاد ویژگی‌های سریال‌های ترکیه‌ای مد روز می‌اندازد.
سریال خاندان اژدها حتی درزمینهٔ طراحی سکانس‌های اکشن و هیجان‌انگیزی که بتواند نشانی از قدرت و زیرکی کاراکترهایش را در میدان نبرد به تماشاگر نشان دهد نیز ضعیف عمل کرده و به‌عنوان‌مثال در فصل نبرد با ساکنان آن جزیره‌ای که در غار پنهان‌شده‌اند، ما را به یاد سکانس‌های اکشن فیلمی از سینمای هند می‌اندازد. موضوع وقتی تعجب‌برانگیزتر می‌شود که بدانیم ایده به‌کارگیری پرش‌های زمانی در هر قسمت از سریال خاندان اژدها (که ایده مرکزی و پای ثابت بسیاری از فیلم هندی‌های دهه ۸۰ محسوب می‌شد) که ما را به ناگهان به چند سال بعد از بحران ابتدایی شکل‌گرفته پرتاب می‌کند (و حتی درطی یک آشفتگی محض، ملکه را دریک قسمت باردار نشان داده و در قسمت بعدی نه اثری از بچه دوم دیده می‌شود و نه نشانی از بار دراماتیک آن حاملگی) یکی از اساسی‌ترین ایده‌هایی است که در تولید این فصل از سریال بکار گرفته‌شده است.
حتی بازی میلی آلکاک (در نقش شاهدخت رینرا) و امیلی کری (در نقش الیسنت) در طی پنج اپیزود ابتدایی به‌پایان رسیده و به ناگهان در قسمت ششم و طی یک پرش زمانی، بازیگران دیگری قرار است نقش بزرگ‌سالی آن‌ها را ایفا کنند. به نظر می‌رسد جرج آرآر مارتین برخلاف دیوید بیناف و دی بی‌وایس که ذات درام‌پردازی سینمایی را در کشمکش میان شخصیت‌ها و حادثه‌پردازی می‌دانستند، بیش از هر چیز به نوعی روایت تاریخی از جنس شجره‌نامه‌ای علاقه‌مند است تا بتواند بعد از توضیح پر طول‌وتفصیل روابط انسانی، کمی هم به طراحی کشمکش و حوادث موردنظر بپردازد.
در این مسیر شاید مهم‌ترین چیزی که در روایت داستانی خاندان اژدها غیبتش احساس می‌شود، بی‌اعتنایی سازندگانش به عنصر غافلگیری است. بازی تاج‌وتخت در همان اپیزود ابتدایی، شجاعت و بی‌رحمی‌اش را در نابود کردن کاراکترهایی که همدلی تماشاگر را برمی‌انگیخته‌اند نشان داد و با قطع سر یکی از فراریان محافظ دیوار و پایین انداختن پسربچه ده‌ساله از بلندی توسط مهمان سلطنتی، این نوید را به تماشاگرش می‌داد که هرلحظه این آمادگی را دارد که شخصیتی جذاب را که مدت‌ها برای محبوبیتش در میان تماشاگران کوشیده است، در طی یک توطئه غافلگیرکننده از سر راه برداشته و به زندگی‌اش خاتمه دهد.
خاندان اژدها تا اینجا و باگذشت نیمی از فصل اول، هیچ غافلگیری تعجب‌برانگیزی برای تماشاگر به همراه ندارد و درست همانند همان سریال‌های خنثی و بی‌خاصیت ترکیه‌ای می‌کوشد یک داستان خانوادگی را بدون هیچ افت وخیز دلهره‌آوری تعریف کند. شاید باید به انتظار قسمت‌های بعدی سریال بنشینیم و همراه با بلوغ شخصیت‌ها و اوج گرفتن خواسته‌ها و توقعات، شاهد درگیری‌های پر کشمکشی از جنس بازی تاج‌وتخت باشیم.
یادداشت از: کمال پورکاوه
کد خبر 610444منبع: ایمنا
کلیدواژه: سریال خاندان اژدها سریال خارجی اژدها خاندان اژدها سریال بازی تاج و تخت شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق سریال خاندان اژدها سکانس های اکشن بازی تاج وتخت مقایسه کنید ترکیه ای شخصیت ها اند نشان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۴۷۵۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس: غافلگیری ایران در زمان عملیات نبود، در راهبرد و تاکتیک بود
وحید جلال زاده، رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی گفت: برخی به دنبال تقلیل و بی‌اهمیت جلوه دادن عملیات " وعده صادق" هستند، اما غافل از این هستند که غافلگیری در زمان عملیات نبود، بلکه در راهبرد و تاکتیک بود.
به گزارش خبرگزاری دانشجو، وی افزود: هدف از عملیات "وعده صادق" تنبیه رژیم صهیونیستی و بازنگری در ارزیابی آن‌ها از ایران بود.
جلال زاده اظهار داشت: این عملیات دوستان جمهوری اسلامی را در منطقه تجدید قوا و دشمنان را متوجه قدرت ایران کرد.
وی در پایانن تصریح کرد: مجلس شورای اسلامی عملیات "وعده صادق" را عملیاتی موفق ارزیابی کرد.
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است